TOGA’DAN YOL HiKAYELERi : “ORTAKLAR; KALYON’DA ÇÖPŞİŞ”
 

Bugün ki programımızda, 23 Haziran 2013 Pazar günü Güzelçamlı, Millipark sahilleri var.

 Yol Hikayeleri: Mustafa TOGA / 23 Haziran 2013 / Haber: 24

Tatil planlamasını akşam yapıyoruz, gündüz uygulamaya koyuyoruz. Bu akşam ki menü de ise ÇÖPŞİŞ var. Güzelçamlı sahilleri pırıl pırıl. Dalga yok, deniz çarşaf gibi. Gün boyu yüzüyoruz. Saat tam 19.00 denizden çıkıp doğruca eve gidiyoruz. Banyomuzu yapıyoruz. Elbislerimiz giyip 21 km uzaklıkta ki ORTAKLAR’a sürüyoruz arabayı. Söke’den çıkıp Sazlıköy’ü geçiyoruz. Germencik-Bodrum dubleyolunun sol tarafına sıra sıra Çöpşiş Lokantaları dizilmiş. Her birinin önünde ikişer üçer araba park etmiş. Akşamın kızıllığı çöktü çökecek, bu arada biz Ortaklar Kasabasına giriyoruz. Şehir meydanında onbeş kadar Çöpşiş lokantası var. Biz her zaman olduğu gibi bildiğimizden şaşmadık her ne kadar komiler el kol hareketleriyle buraya geliniz..! Buraya geliniz deseler de KALYON’a dalıyoruz. İki tane Kalyon Lokantası var biri yolun Aydın diğeri Selçuk istikametinde. Biz benzin istasyonuna yakın olanındayız yani Aydın istikamentinde. Kalyon’un önünde arabalar çift sıra park etmiş. Dokuz tane önde bizimle beraber sekiz tane de arka sırada. Garsonlar kalkan müşterilerin masasından bir tanesini temizleyip bizi otutturuyor. Burada kebap gibi başka yemek çeşitlerinden de yiyebilirsiniz ama Ortaklar’ın özelliği Çöpşiş.

-          `Dört porsiyon` diyoruz.

Garson “İçecek” diyor.

-          `Dört ayran..!  

TARİFSİZ LEZZETLİ ÇÖPŞİŞ SERVİSİ BAŞLASIN

Masaya önce servis tabakları, ardından büyük bir kase salata ile tereyağı ve çökelek peyniri geldi. Büyük bir maşraba su da masanın ortasında duruyor. Kalyon öyle bir kalabalık ki bekle bekle sıra gelmiyor.

-          “Keşke yolun karşısında ki Kalyon’a mı gitseydik..!” Baktık orası burdan da kalabalık.

Çağırtırdık patronu. Benim gibi ufak tefek birisi yaklaştı masamıza.

“Sizin için ta... Kuşadası’ndan geldik!” dedik.

-          “Şeref verdiniz” dedi.

-          “Söke’den gelirken yol boyunda onlarca çöpşiş lokantası gördük ama önleri pek kalabalık değildi.”

-          “Tek gidiş geliş iken işleri iyiydi duble yol olunca pek ragbet görmüyorlar. Ne iş yapıyorsunuz siz?”

-          “Muhabir.”

Hııı...!!!

-          “Siz de iki tanesiniz. Sonra isim de acayip Kalyon...! Gemicilikle ilgili bir sözcük değil mi?”

-          “Biz Kardenizliyiz. Trabzonlu.”

-          “Biz derken?”

-          “Karşı taraf babamın.”

Oh... ne güzel baba oğul karşılıklı!

-          “Rakibiz... Babam her gün bana küfür ediyor ben de ona dua...”

-          “Allah muhabetinizi artırsın.” Gülüşüyoruz.

Garsonlar çağırıyor. “Müsadenizle” deyip acele yanımızdan uzaklaşıyor. İsmini sormayı unuttum. İyi ki sormamışım burada yazmak zorunda kalacaktım o da reklama girer.

Bir tabakta yumruk büyüklüğünde, ortadan üçe bölünmüş, közde kızartılmış soğan ile dometes servisi yapılıyor. Ardından fırından yeni çıkmış sıcak sıcak üç adet kara fırın lavaş ekmeği geliyor. Garsonun biri, Alman bira bardaklarına benzeyen cam maşrabalarda köpüğü taşmış ayran getirirken bir diğeri küçük küçük şişlere dizilmiş etleri masaya koyuyor.

Küçük oğlan ne zaman saymış anlayamadık...

-          “ Tabakta 60 tane şiş var. Adam başına 15 tane düşüyor” diyor.

Karanlık çöktü. Hava serinledi. Bu arada iki çocuk arabaları yıkıyor birazdan onlara bahşiş vereceğiz.

Garson masamıza yaklaşıyor.

-          “Başka bir şey ister misiniz” diye soruyor.

-          “Hesap lütfen” diyorum.

-          “Çay içer misiniz?”

-          “Üç tane. Bizim küçük içmez.”

Çaylarımızı yudumlarken bir tabak dolusu karpuz geliyor. Patron uzaktan bize el sallıyor. Bunlar bizden demek istiyor herhalde. Ben de teşekkür manasında el sallıyorum.

Hesap fişine bakıyorum 60,00 TL yazıyor. Demekki adam başı 15,00 TL.

Ortam güzel biraz daha oturmak istiyorum ama çocuklar gün boyu yüzdüler, yorgunlar.

Kalyon’dan menmun kaldığımızı, tarifsiz lezzetli çöpşiş yediğimizi söylüyoruz. Arabamıza biniyoruz. Bir garson çocuk koşarak yanımıza geliyor ve bir poşet uzatıyor.

-          “Bu da müessesimizin ikramı. İyi yolculuklar” diyor.

Torbayı açıp bakıyoruz. Üç tane küçük şişe su, beş tane de maden suyu.

Arabanın camından elimi çıkartıp “Sağolasın uşağım” diyorum.