ADALAR GEZİSİ (PRINCE ISLANDS)
İ S T A N B U L
İstanbul denince ilk akla gelenler Sultan Ahmet Camii, Ayasofya, Topkapı Sarayı, Kapalıçarşı, Kızkulesi, Galata Kulesi, Beyoğlu, Taksim Meydanı, Boğaziçi Köprüsü,Harem ile Burgazadası, Kınalıada, Heybeliada ve de Büyükada.
Yol Hikayeleri : Mustafa TOGA /İstanbul - 13.05.2016 / Cuma / Haber: 963
Bu gün adaları gezmeye gideceğiz. Turla değil ama günü birlik gidip geleceğiz.
VAPURLAR KABATAŞ İSKELESİNDEN KALKIYOR
Vapura binmek için Beşiktaş’da ki Kabataş iskelesine geliyoruz. Danışmada ki görevli Kabataş’tan Adalar’a, Adalar’dan Kabataş’a günü birlik vapur tarife listesini tutuşturuyor elimize. Tek yön bilet fiyatı 7,5 tl yazıyor. Saat 21:00 kadar her yarım saate bir vapur var. İskeleden hareket ediyoruz. Çoğunluğu arap turistler olmak üzere 100 kişi civarındayız. Üsküdar, Kızkulesi, Haydarpaşa, Harem, Kadıköy, Moda sahillerini teğet geçerek vapurumuz 1,5 saatlik bir yolculuktan sonra HEYBELİADA’ya geliyor. Limanda 15 kadar yolcu iniyor bir o kadar da biniyor. Çok beklemiyoruz vapurumuz BÜYÜKADA’ya doğru hareket ediyor. 15 dakika sonra Büyükada’dayız.
BÜYÜKADA TARİH KOKUYOR
Mavi Marmara Şehit Murat Yüksel Büyükada İskelesi’ne demir atıyor vapurumuz. Hemen iskelenin karşısında bir çeşme var, herkes gibi bende çeşmeden su içip elimi yüzümü yıkıyorum. Sonra küçük küçük dükkânların, restaurantların arasından Büyükada meydanına çıkıyorum. Meydanda tarihi bir saat kulesi var. Arkasındaki binaların tabelasında Beyaz Ev yazıyor, hemen yanı başında Kalamari Hotel ve Hacıbaba Dondurma. Ara sokaklardan ilerliyoruz karşımıza bir Rum kilisesi çıkıyor. Günümüzde kullanılmıyor kapısı kilitli. Hemen köşe başında tarihi bir ahşap bina duruyor. Bir yarısı restora edilmiş diğer yarısı ise maallesef dökülüyor. Yanı başında eski Rum evlerinden bozma binanın önünde oturan yaşlı bir amcaya soruyorum. “Bu binalar dökülüyor diyorum”. “Sit alanı” diyor. Dokunamazsın! Ancak aslına uygun olarak restora edebilirsiniz. Çarşıya doğru yürüyorum, turistleri taşıyan paytonlarla karşılaşıyorum. Büyükada!da vızır vızır paytonlar çalışıyor bir de kiralık bisikletler. Paytonlar ile ada turu adayla özleşmiş. Aileler ve yaşlı turistler paytonlarla, gençler, sevgililer bisikletle dolaşıyorlar adayı. Paytonların durağına doğru ilerliyorum. Onlarca payton arak arkaya dizilmiş sıralarını bekliyorlar. Aynı taksi durağı gibi. Durak yöneticisi hoparlörden bağırıyor bilmem kaç numaralı payton hareket edebilirsin. Müşterisini alan paytoncu, atların çıngırak sesleri arasında dehliyor. Meydandan ayrılıp bir yan sokağa sapıyoruz. Büyükada Emniyet Müdürlüğünün önünden geçip ilerliyoruz. Karşıma eski iki katlı, cumbalı Osmanlı evleri çıkıyor. Bu evlerde hangi beyler paşalar yaşamış acaba diyoruz. Dar bir merdivenden inerek tekrar sahile ulaşıyoruz. Meydanda Atatürk heykeli ve dalgalanan Türk bayrakları var. Hemen karşıda ise vapur iskelesi görülüyor. İskelenin önündeki küçük bir kafeteryada oturup dondurma yiyoruz. Saate bakıyorum 17:30 olmuş. Zaman su misali ne çabuk geçmiş. Tekrar Kabataş vapuruna binip İstanbul’a hareket ediyoruz.
YAZARLARIN ADALARDAKİ EVLERİ
Yazar Reşat Nuri Güntekin’in evi Büyükada’da yine yazar Sait Faik Abasıyanık’ın yaşamış olduğu Burgazadası’nda ki köşkü şimdi müze olarak kullanılıyor.
TAKSİM MEYDANI VE BEYOĞLU
Saat 19:00 da yeğenim Celil’i iskelede beni bekler buluyorum. Amca diyor: “Gülsuyu’ndan buraya 328 merdiven inerek geldim.” Yoruluruz! Tramvaya binip Taksime çıkalım diyor. “Hayır!” diyorum. Ben de Beşiktaş’tan Taksim’e tırmanarak çıkmak istiyorum. Köşede ki büfeden pet şişede birer küçük su satın alıyoruz. Yavaş yavaş merdivenleri tırmanarak çıkmaya başlıyoruz. Atatürk Kültür Merkezi’nin önüne geldiğimizde bir duvarın üstüne oturup 10 dakika dinleniyoruz. Taksim meydanına gelince gözlerimiz buluşacak olduğumuz diğer yeğenim Embiya’yı arıyor. Meydanda mahşeri kalabalık var ama o bizim geldiğimiz uzaktan görmüş olmalı ki yanımıza geliyor. Süleyman ağabeyimin küçük oğlu Celil: “Amca çok açıktım İstiklal Caddesinde bir yer biliyorum oraya gidelim” diyor. Ortancı kız kardeşim Tuncay’ın oğlu Embiya’da “Dayı..! Zincirlikuyu’daki işyerimden çıkıp direk buraya geldim. Ben de daha bir şey yemedim” diyor.
Birer pilav üstü tavuk döner ısmarlıyoruz. Ben menünün yanına ayran gençler birer Coca Cola ısmarlıyor. Paşa Döner %100 Tavuk Döner Fastfood’dan çıkıp İstiklal Caddesinde ilerliyoruz. Sanki tüm İstanbul bu akşam burada randevulaşmış insan kalabalığında zor ilerliyoruz. Sırtlarını binaların duvarlarına dayamış müzik yapan insanların önünden geçip Galatkulesi’ne ulaşıyoruz. Kule ışıklandırılış pırıl pırı parlıyor. Yüksek kaldırımdan aşağı doğru salıyoruz kendimizi. Yan yana dizilmiş otellerin, hediyelik eşya satan dükkânların önünden ilerleyip Karaköy’e ulaşıyoruz. Galatköprüsü’ne gelince durup, köprü üzerinde balık tutan insanları seyretmeye başlıyor.
